Canti religiosi

 

Canti religiosi

A sànd’Andòniju

Sànd’Andòniju mìja bighéatu,
da lu cìelu fùst’améatu,
fùst’améatu da Ggisù,
cùmi ndérra r’amàsti tu.

Sànd’Andòniju mìja bbinìgnu,
di lu cìelu fùsti dìgnu,
pi la sànda caritéa’
pùru na gràzzija m’éaji da féa’.

Ssù bombìnu chi tténisi mbràzza,
ci ru ténisi pi ttérna gròlija,
fàmmi gràzzija Sànd’Ando’.

Alla Madonna del Monte

(Partendo da casa e durante il viaggio)

Jéam’ ànnu Mòndi                                                                                                                                                                                                                                                                               pi ghj’a truvòa’ a Marìja                                                                                                   
Marìja r’èamu truvòata                                                                                                      
tùtta bbella ngurunòata                                                                                           
ngurunòata da lu còri di Ggisù                                                                                     
Madònna lu Mòndi aiùtami tu.

Pàrtiti pòpulu, o pòpulu di Ddìju,                                                                                        
jòam’ a truvòa’ a Marìja                                                                                                          
ch’è la màmma di Ggisù.

Nùji partìemu da Tùrtura                                                                                                     
pi bbì la tùva cappélla                                                                                              
vidìemura quànd’è bbélla                                                                                            
Marìja chi ngìelu stòa’.                                                                                               
‘Ngìelu ci stéa’ Marija,                                                                                              
quànnu sìenti a nnùji càndéa’,                                                                                             
a càndéa’ l’Avi Mmarìja                                                                                                        
e lu rusàriu a ricitéa’.

Partìemu e partìemu sicùri                                                                                                 
ca truvòamu la sua figùra                                                                                             
quànnu camìnu mi séngu na giòja                                                                                        
e da Marìja mi séngu chiaméa’,                                                                                          
mi séngu dì: - ‘vinìeti vìnìetì                                                                                                
ca vi vògliu pirdunòa’. -

Si ci pirdònasi o màtri                                                                                                     
sinnò nùji sùmu pirdùti                                                                                                                
fàru pi quàndi vòti                                                                                                                
da te  sùmu vinùti.                                                                                                            
Jù vòavu vìja vìja,                                                                                                           
ghìju vìgu l’ùmbra mija,                                                                                                     
mi crégu ca ghè Mmarìja                                                                                                    
chi mi vìenid’a scundròa’.

Marìja rispònni:                                                                                                                  
- ghìju v’accumbàgnu                                                                                                        
sùtta lu màndu mìja ‘vi porterò’.                                                                                         
‘Vi porterò’ cùmi nu ggìgliu –                                                                                              
Vìva Marìja cu lu sùo fìglju.                                                                                               
Vìva Marìja e chi la crijò.                                                                                                  
Sénza Marìja pàrti nun si pò.

Quànd’è bbéllu stu màndu                                                                                             
stilléatu ndùornu ndùornu                                                                                                 
ghè ggòji lu tùo jùornu                                                                                                       
chi ffésta chi ssarà.                                                                                                          
Gòj’è la fésta di la tùva cappella,                                                                                    
vérgine bbélla nun m’abbannunòa’.

Madònna di lu mòndi                                                                                                             
pi tte fàzzu sta vìja                                                                                                              
ti prégu Madònna mìja                                                                                                           
di nun m’abbannunòa’.                                                                                                     
Sùpa stu mòndi                                                                                                                     
ci stéa’ na riggìna                                                                                                       
tùtta chjìna di santitéa’.                                                                                                                                                       Aduràmura, quàndu è bélla                                                                                                        
la sùva virginitéa’.
Sùpa stu mòndi                                                                                                                    
ci stéa’ na riggìna                                                                                                             
tùtta chjìna di santitéa’. 
Aduràmura!,
quàndu è bélla,
Aduràmura!,
quàndu è bélla                                                                                                                                                                                                                                                                                                       
la sùva virginitéa’.

Sùpa sta mundagnélla                                                                                                             
ci stéa’ na virginélla,                                                                                                     
facìetici passéa’                                                                                                                  
ca ra vòglju jì a ttruvòa’.                                                                                                     
Gisù téni na mamma                                                                                                           
chi si chiàma Marìja,                                                                                                            
ra vòglju pùru ghìju                                                                                                            
na màmma daccussì.                                                                                                         
Na gràzzija ghìju ra vuléra,                                                                                                
nun òa’ cu mi ra féa’,                                                                                                          
mi ra féa’ lu nòstru Ddìju                                                                                                     
e Mmaria s’allegrerà.

(Approssimandosi al Santuario)

Jù sàgliu stu mòndi Sàndu,                                                                                                 
saglìemuru tùttu quàndu.                                                                                                   
Si nnùji cchjù ru saglìemu                                                                                                    
la Madonna cchjù gràziji ni féa’.                                                                                     
Giràmura ndùornu ndùornu                                                                                                   
la cappélla di la Madònna.                                                                                                  
Nùji sùmu giùndi ànna tuva cappélla                                                                                
Vìrgini Sànta quàndu sì bbélla.                                                                                           
Sì bbélla e sì galàndi                                                                                                              
sì la màmma di tùtti quàndi.                                                                                                
Sì bbélla e sì divina                                                                                                               
sì la màmma di Ggisù Bambìnu.

Guardàmura quàndu ghè bbélla                                                                                             
sta riggìna jìnda sta cappélla.                                                                                                  
Na gràzzija ghìju ti cércu                                                                                                   
facimìra e nun tardéa’                                                                                                            
ca sì Sànda e ra pùoji féa’                                                                                                     
e si tu nun mi ra féaji                                                                                                             
nui da quéa’ nù nìnni jéamu.

Vìva Mmarìja quàndu sì bbélla                                                                                             
sùpa stu castéllu ti vòglj’améa’,                                                                                              
ti vòglj’améa’ e ti vòglj’aduròa’                                                                                       
sémb’a Mmarìja vòglju chiaméa’.                                                                                   
Quànnu ti chjàmu tùtta pìnzùsa                                                                                        
Marìja di lu Mòndi Miraculùsa. 

Madònna mìja déami nu conzìgliu                                                                                           
ru pòrtu ànni mìja fìgli                                                                                                           
e tu mi r’ìja guardéa’.

(In partenza verso casa e lungo il ritorno)

Chi ddulùri mi séngu                                                                                                    
ch’éggia lasséa’ a Marìja,                                                                                                       
ti prégu Madònna mìja                                                                                                         
di nun ‘lasciàr’a mme.                                                                                                    
Marìja, ca mi nni véavu                                                                                                     
nun sàcciu chi t’éggia lasséa’!                                                                                                
Ti làssu n’Avi Mmarìja,                                                                                                  
stàtti bbòna Madònna mìja.                                                                                               
Stàtti bbòna Madònna mìja,                                                                                           
guànnu chi bbìeni turnòam’a bbinì.

Si nun ni vidìemu quòa’                                                                                                       
nni vidìemu ‘nna tirnitéa’.                                                                                                    
Si nun ni vidìemu in vìsu                                                                                                      
nni vidìemu  ànnu paravìsu.                                                                                                  
Li tirnitéa’ sù grànni                                                                                                               
e lu paravìsu ghè ttèrno!

Binidìtta sìja quir’òra                                                                                                   
quànn’è néata sta gràn Signòra.                                                                                       
Gràn Signòra chi ‘n cìelo nascìsti                                                                                           
e chi ‘n térra favurìsti!                                                                                                 
Madònna cùmi facìsti                                                                                                            
cu la tùva bundòa’.

Nùji turnòamu ànni nòsti chéasi,                                                                                      
Marìja la péaci fànni truvòa,                                                                                            
dàcci la péaci a gògni famìglja,                                                                                              
dàcci nu cunzìgliu pi ccaritéa’.                                                                                               
E si nuji truvòamu la péaci                                                                                                  
cùmi ni piàci a stéa’ cu ttìecu.

Nùji partìemu e partìemu sicùri                                                                                             
e mbìettu ra pòrtu la tùva figùra,                                                                                          
e sémbi mbìettu vulìemu chiaméa’.                                                                                    
Quànnu ra chjàmu tùtta pinzùsa                                                                                     
Vérgini bbélla miraculùsa.                                                                                           
Scinnìemu stu mòndi sàntu,                                                                                        
scinnìemuru ssù mòndi sàndu,                                                                                      
scinnìemuru tùttu quàndu.

Arrétu a nnùji c’è Marìja,                                                                                                        
ni vìenid’a accumbagnéa’.                                                                                                   
Jìnda nu vùoscu sàndu                                                                                                          
nn’éramu pérsi tùtti quàndi,                                                                                                 
cu l’ajùtu di Marìja                                                                                                                  
si riunìji la cumbagnìja.                                                                                                   
Màmma Marìja                                                                                                                      
stu còri e stu pìettu                                                                                                              
nun tròva ricìettu                                                                                                                
pinzéamu a Ggisù.

Ti vòglju améa’, ti voglio aduròa’                                                                                             
e sémbi a Marìja vògliu truvòa’.                                                                                            
Sùmu arrivéati alli nòsti chéasi                                                                                              
cu ci vò tràsi sénza di te.                                                                                                    
Marìja rispònni: - io v’accompagno,                                                                                      
sotto il mio manto vi porterò. –

Lu jovidìja sàndu

Lu jovidìja Sàndu
la madònna si mittìji lu màndu 
e si mìttìjid’a caminéadi,
truvàji na cappidùzza
cu ttrì mmònachi dajìnda:
gùno scrivìedi, n’àtu lìggìedi,
n’àtu dicié li litanìji.
Litanìja fàmmi bbéni
levamìnni da sti péni,
da sti péni mi nn’éji livéatu,
mbaravìsu mi c’éji purtòatu.
Paravìsu di li bélli còsi
cu ci véa’ si ci ripòsa!.

(dalla raccolta di Teresa Aurelio)
Go to top