Canti religiosi
A sànd’Andòniju
Sànd’Andòniju mìja bighéatu,
da lu cìelu fùst’améatu,
fùst’améatu da Ggisù,
cùmi ndérra r’amàsti tu.
Sànd’Andòniju mìja bbinìgnu,
di lu cìelu fùsti dìgnu,
pi la sànda caritéa’
pùru na gràzzija m’éaji da féa’.
Ssù bombìnu chi tténisi mbràzza,
ci ru ténisi pi ttérna gròlija,
fàmmi gràzzija Sànd’Ando’.
Alla Madonna del Monte
(Partendo da casa e durante il viaggio)
Jéam’ ànnu Mòndi pi ghj’a truvòa’ a Marìja
Marìja r’èamu truvòata
tùtta bbella ngurunòata
ngurunòata da lu còri di Ggisù
Madònna lu Mòndi aiùtami tu.
Pàrtiti pòpulu, o pòpulu di Ddìju,
jòam’ a truvòa’ a Marìja
ch’è la màmma di Ggisù.
Nùji partìemu da Tùrtura
pi bbì la tùva cappélla
vidìemura quànd’è bbélla
Marìja chi ngìelu stòa’.
‘Ngìelu ci stéa’ Marija,
quànnu sìenti a nnùji càndéa’,
a càndéa’ l’Avi Mmarìja
e lu rusàriu a ricitéa’.
Partìemu e partìemu sicùri
ca truvòamu la sua figùra
quànnu camìnu mi séngu na giòja
e da Marìja mi séngu chiaméa’,
mi séngu dì: - ‘vinìeti vìnìetì
ca vi vògliu pirdunòa’. -
Si ci pirdònasi o màtri
sinnò nùji sùmu pirdùti
fàru pi quàndi vòti
da te sùmu vinùti.
Jù vòavu vìja vìja,
ghìju vìgu l’ùmbra mija,
mi crégu ca ghè Mmarìja
chi mi vìenid’a scundròa’.
Marìja rispònni:
- ghìju v’accumbàgnu
sùtta lu màndu mìja ‘vi porterò’.
‘Vi porterò’ cùmi nu ggìgliu –
Vìva Marìja cu lu sùo fìglju.
Vìva Marìja e chi la crijò.
Sénza Marìja pàrti nun si pò.
Quànd’è bbéllu stu màndu
stilléatu ndùornu ndùornu
ghè ggòji lu tùo jùornu
chi ffésta chi ssarà.
Gòj’è la fésta di la tùva cappella,
vérgine bbélla nun m’abbannunòa’.
Madònna di lu mòndi
pi tte fàzzu sta vìja
ti prégu Madònna mìja
di nun m’abbannunòa’.
Sùpa stu mòndi
ci stéa’ na riggìna
tùtta chjìna di santitéa’. Aduràmura, quàndu è bélla
la sùva virginitéa’.
Sùpa stu mòndi
ci stéa’ na riggìna
tùtta chjìna di santitéa’.
Aduràmura!,
quàndu è bélla,
Aduràmura!,
quàndu è bélla
la sùva virginitéa’.
Sùpa sta mundagnélla
ci stéa’ na virginélla,
facìetici passéa’
ca ra vòglju jì a ttruvòa’.
Gisù téni na mamma
chi si chiàma Marìja,
ra vòglju pùru ghìju
na màmma daccussì.
Na gràzzija ghìju ra vuléra,
nun òa’ cu mi ra féa’,
mi ra féa’ lu nòstru Ddìju
e Mmaria s’allegrerà.
(Approssimandosi al Santuario)
Jù sàgliu stu mòndi Sàndu,
saglìemuru tùttu quàndu.
Si nnùji cchjù ru saglìemu
la Madonna cchjù gràziji ni féa’.
Giràmura ndùornu ndùornu
la cappélla di la Madònna.
Nùji sùmu giùndi ànna tuva cappélla
Vìrgini Sànta quàndu sì bbélla.
Sì bbélla e sì galàndi
sì la màmma di tùtti quàndi.
Sì bbélla e sì divina
sì la màmma di Ggisù Bambìnu.
Guardàmura quàndu ghè bbélla
sta riggìna jìnda sta cappélla.
Na gràzzija ghìju ti cércu
facimìra e nun tardéa’
ca sì Sànda e ra pùoji féa’
e si tu nun mi ra féaji
nui da quéa’ nù nìnni jéamu.
Vìva Mmarìja quàndu sì bbélla
sùpa stu castéllu ti vòglj’améa’,
ti vòglj’améa’ e ti vòglj’aduròa’
sémb’a Mmarìja vòglju chiaméa’.
Quànnu ti chjàmu tùtta pìnzùsa
Marìja di lu Mòndi Miraculùsa.
Madònna mìja déami nu conzìgliu
ru pòrtu ànni mìja fìgli
e tu mi r’ìja guardéa’.
(In partenza verso casa e lungo il ritorno)
Chi ddulùri mi séngu
ch’éggia lasséa’ a Marìja,
ti prégu Madònna mìja
di nun ‘lasciàr’a mme.
Marìja, ca mi nni véavu
nun sàcciu chi t’éggia lasséa’!
Ti làssu n’Avi Mmarìja,
stàtti bbòna Madònna mìja.
Stàtti bbòna Madònna mìja,
guànnu chi bbìeni turnòam’a bbinì.
Si nun ni vidìemu quòa’
nni vidìemu ‘nna tirnitéa’.
Si nun ni vidìemu in vìsu
nni vidìemu ànnu paravìsu.
Li tirnitéa’ sù grànni
e lu paravìsu ghè ttèrno!
Binidìtta sìja quir’òra
quànn’è néata sta gràn Signòra.
Gràn Signòra chi ‘n cìelo nascìsti
e chi ‘n térra favurìsti!
Madònna cùmi facìsti
cu la tùva bundòa’.
Nùji turnòamu ànni nòsti chéasi,
Marìja la péaci fànni truvòa,
dàcci la péaci a gògni famìglja,
dàcci nu cunzìgliu pi ccaritéa’.
E si nuji truvòamu la péaci
cùmi ni piàci a stéa’ cu ttìecu.
Nùji partìemu e partìemu sicùri
e mbìettu ra pòrtu la tùva figùra,
e sémbi mbìettu vulìemu chiaméa’.
Quànnu ra chjàmu tùtta pinzùsa
Vérgini bbélla miraculùsa.
Scinnìemu stu mòndi sàntu,
scinnìemuru ssù mòndi sàndu,
scinnìemuru tùttu quàndu.
Arrétu a nnùji c’è Marìja,
ni vìenid’a accumbagnéa’.
Jìnda nu vùoscu sàndu
nn’éramu pérsi tùtti quàndi,
cu l’ajùtu di Marìja
si riunìji la cumbagnìja.
Màmma Marìja
stu còri e stu pìettu
nun tròva ricìettu
pinzéamu a Ggisù.
Ti vòglju améa’, ti voglio aduròa’
e sémbi a Marìja vògliu truvòa’.
Sùmu arrivéati alli nòsti chéasi
cu ci vò tràsi sénza di te.
Marìja rispònni: - io v’accompagno,
sotto il mio manto vi porterò. –
Lu jovidìja sàndu
la madònna si mittìji lu màndu
e si mìttìjid’a caminéadi,
truvàji na cappidùzza
cu ttrì mmònachi dajìnda:
gùno scrivìedi, n’àtu lìggìedi,
n’àtu dicié li litanìji.
Litanìja fàmmi bbéni
levamìnni da sti péni,
da sti péni mi nn’éji livéatu,
mbaravìsu mi c’éji purtòatu.
Paravìsu di li bélli còsi
cu ci véa’ si ci ripòsa!.
(dalla raccolta di Teresa Aurelio)