Alla Madonna del Monte

Fino agli anni '40 del 1900 i pellegrini andavano al Sacro Monte di Novi Velia a piedi, impiegavano tre giorni per l'andata e tre giorni per il ritorno. Giunti al Santuario eseguivano le penitenze, come percorrere in ginocchio il sagrato e la navata della chiesa. I più devoti facevano questo percorso strisciando la lingua per terra. Oggi i fedeli vanno al Monte con il treno.

 

Partendo da casa e durante il viaggio


Jéam’ ànnu Mòndi

pi ghj’a truvòa’ a Marìja

Marìja r’èamu truvòata

tùtta bbélla ngurunòata

ngurunòata da lu còri di Ggisù

Madònna lu Mòndi aiùtami tu.
 

Pàrtiti pòpulu, o pòpulu di Ddìju,

jòam’ a truvòa’ a Marìja

ch’è la màmma di Ggisù.
 

Nùji partìemu da Tùrtura

pi bbì la tùva cappélla

vidìemura quànd’è bbélla

Marìja chi ngìelu stòa’.

‘Ngìelu ci stéa’ Marija,

quànnu sìenti a nnùji càndéa’,

a càndéa’ l’Avi Mmarìja

e lu rusàriu a ricitéa’. 
 

Partìemu e partìemu sicùri

ca truvòamu la sua figùra

quànnu camìnu mi séngu na giòja

e da Marìja mi séngu chiaméa’,

mi séngu dì: - ‘vinìeti vinìeti

vi vògliu pirdunòa’. -
 

Si ci pirdònasi o màtri,

sinnò nùji sùmu pirdùti,

fàru pi quàndi vòti

da te  sùmu vinùti.

Jù vòavu vìja vìja,

ghìju vìgu l’ùmbra mija,

mi crégu ca ghè Mmarìja

chi mi vìenid’a scundròa’. 
 

Marìja rispònni:

- ghìju v’accumbàgnu

sùtta lu màndu mìja ‘vi porterò’.

Vi porterò’ cùmi nu ggìgliu –

Vìva Marìja cu lu sùo fìglju.

Vìva Marìja e chi la crijò.

Sénza Marìja partìri nun si pò.
 

Quànd’è bbéllu stu màndu

stilléatu ndùornu ndùornu

ghè ggòji lu tùo jùornu

chi ffésta chi ssarà.

Gòj' è la fésta

di la tùva cappélla,

vérgini bbélla

nun m’abbannunòa’.

Madònna di lu mòndi

pi tte fàzzu sta vìja

ti prégu Madònna mìja

di nun m’abbannunòa’.

Sùpa stu mòndi

ci stéa’ na riggìna

tùtta chjìna di santitéa’.

Aduràmura, quàndu è bélla

la sùva virginitéa’. 
 

Sùpa sta mundagnélla

ci stéa’ na virginélla,

facìetici passéa’ 

ca ra vòglju jì a ttruvòa’.

Gisù téni na màmma

chi si chiàma Marìja,

ra vòglju pùru ghìju

na màmma daccussì.

Na gràzzija ghìju ra vuléra,

nun òa’ cu mi ra féa’,

mi ra féa’ lu nòstru Ddìju

e Mmarìja s’allegrerà. 
 

Approssimandosi al Santuario 
 

Jù sàgliu stu mòndi Sàndu,

saglìemuru tùttu quàndu.

Si nnùji cchjù ru saglìemu

la Madonna cchjù gràziji ni féa’.

Giràmura ndùornu ndùornu

la cappélla di la Madònna.

Nùji sùmu giùndi ànna tùva cappélla

Vìrgini Sànta quàndu sì bbélla.

Sì bbélla e sì galàndi

sì la màmma di tùtti quàndi.

Sì bbélla e sì divìna,

sì la màmma di Ggisù Bambìnu.

 

Guardàmura quàndu ghè bbélla

sta riggìna jìnda sta cappélla.

Na gràzzija ghìju ti cércu

facimìra e nun tardéa’ 

ca sì Sànda e ra pùoji féa’ 

e si tu nun mi ra féaji

nui da quéa’ nù nìnni jéamu.
 

Vìva Mmarìja quàndu sì bbélla

sùpa stu castéllu ti vòglj’améa’,

ti vòglj’améa’ e ti vòglj’aduròa’ 

sémb’a Mmarìja vòglju chiaméa’.

Quànnu ti chjàmu tùtta pìnzùsa

Marìja di lu Mòndi Miraculùsa.
 

Madònna mìja déami nu conzìgliu

ru pòrtu ànni mìji fìgli

e tu mi r’ìja guardéa’. 
 

In partenza verso casa e lungo il ritorno.
 

Chi ddulùri mi séngu

ch’éggia lasséa’ a Marìja,

ti prégu Madònna mìja

di nun ‘lasciàr’a mme.

Marìja, ca mi nni véavu

nun sàcciu chi t’éggia lasséa’!

Ti làssu n’Avi Mmarìja,

stàtti bbòna Madònna mìja.

Stàtti bbòna Madònna mìja,

guànnu chi bbìeni turnòam’a bbinì. 
 

Si nun ni vidìemu quòa’

nni vidìemu ‘nna tirnitéa’.

Si nun ni vidìemu in vìsu

nni vidìemu  ànnu paravìsu.

Li tirnitéa’ sù grànni

e lu paravìsu ghè ttèrno! 
 

Binidìtta sìja quir’òra

quànn’è néata sta gràn Signòra.

Gràn Signòra chi ‘n cìelo nascìsti

e chi ‘n térra favurìsti!

Madònna cùmi facìsti

cu la tùva bundòa’.
 

Nùji turnòamu ànni nòsti chéasi,

Marìja la péaci fànni truvòa,

dàcci la péaci a gògni famìglja,

dàcci nu cunzìgliu pi ccaritéa’.

E si nùji truvòamu la péaci

cùmi ni piàci a stéa’ cu ttìecu. 
 

Nùji partìemu e partìemu sicùri

e mbìettu ra pòrtu la tùva figùra,

e sémbi mbìettu vulìemu chiaméa’.

Quànnu ra chjàmu tùtta pinzùsa

Vérgini bbélla miraculùsa.

Scinnìemu stu mòndi sàntu,

scinnìemuru ssù mòndi sàndu,

scinnìemuru tùttu quàndu.
 

Arrétu a nnùji c’è Marìja,

ni vìenid’a accumbagnéa’.

Jìnda nu vùoscu sàndu

nn’éramu pérsi tùtti quàndi,

cu l’ajùtu di Marìja

si riunìji la cumbagnìja.

Màmma Marìja

stu còri e stu pìettu

nun tròva ricìettu

pinzéamu a Ggisù.

 

Ti vòglju améa’, ti voglio aduròa’

e sémbi a Marìja vògliu truvòa’.

Sùmu arrivéati alli nòsti chéasi

cu ci vò tràsi sénza di te!

Marìja rispònni: - io v’accompagno,

sotto il mio manto vi porterò. –
 

(da Cherubina Bruno)

 

 

Go to top