Pàvulu, nu sfatighéatu! …, nu gguadàgna e la mugljéri nun téni ssòldi pi fféa’ la spìsa.
Nu jùornu dìcid’ànna mugljéri:
- Rusiné, gòji avéra vòglja di nu piàttu di fusìddi cunzòati cu lu sùcu di zazìcchju!
La mugljéri ri rispònni:
- Lu zazìcchju tùva! Si nun fatìgasi e nu gguadàgnasi nun putìemu accattéa’ màngu la farìna!
Pàvulu nun po’ rispònni e sìnni jìessidi.
Passénnu sùtta la chéasa di Giséppu lu mastidàsciu ànna Casalavécchja, vìdi Marijànna  ànna finésta, ra salùta e dìci:
- Stanòtti m’éggiu nzunnòatu la bon’anima di zu Gàngiulu chi mmangiàva nu piàttu di fusìddi cu nu zazicchjòttu da sùpa - 
Marijànna pénzad’ànnu pòatri ..., vò stòa’ ‘m baravìsu, chi, ghèa’ bisùognu di dimbrìscu, cu ru po’ ssapì, a quiràtu mùnnu. 
- Tòrna stasìra – ri dìci.
Sùbbitu pìglja la tàvula, mbàsta la farìna, sténni la pàsta e, cu lu jàcculu sùtta li pàrmi di li mèani , arròta li fusìddi a gùn’a
gùnu. Mìttid’a fféa’ lu sùcu e ci mìtti dajìnda trùozzi di zazìcchju. L’addùru si sìendi pi ttùttu lu vicinànzu.
Prima di sìra mìtti la cassaròla sùpa lu fùocu e, quànnu vùddi, ci jétta li fusìddi. Nun èrani angòra cùotti e Pàvulu s’apprisénda,
nun s’avéd’allundanéatu. Sàglji pùru Giséppu da la putìja. Pàvulu màngiad’a ssàzijitéa’: prìma li fusìddi e puòji lu trùozzu di
zazìcchju. Nun avié mangiéat’accùssì chi nun ni sapiè li tìembi…, dd’ùocchji ri jìessini dafòra …,
- Sìja dimbrisc’chéata la bon’àrma di zù Gàngiulu! – murmùrìja pi ringraziaméndu.
A nnòtti, dòppu nu ggìru jìnda la candìna, Pàvulu tòrnad’ànna chéasa …
- Rusiné …, ghéggiu mangéatu cérti fusìddi chi nun ti dìcu! – dìcid’ànna mugljéri.
- Addùvi r’éji mangiéati? – addummànna Rusinédda.
- M’è mmitéatu Giséppu lu mastidàsciu – rispònni.
E la mugljéri:
- Ah disgrazzijéatu! ... Pùr’a quìru cristijéanu ghé jùtu a nzurtòa’! ... Ah chi scruccùni! … Tu ti jinghìesi la vréndi e gghìju spandichijàva di féami! –
Pìglja la scòpa e ru tunghitìjadi ‘n chéapu.